Neden mi Sen

İnsanların verdiği hayat sevgidir. Niçin yalnız sana yazdığımı sorma, niçin yalnız sana geldiğimi... Sana gelişim işte bundan. Sen aşkı anlatıyorsun, yaşatıyorsun bana. Çünkü yaşıyorsun.O sözlerin kalbinden geldiğini kalbime vuruşundan anlıyorum ben. Sözlerin değil beni sana bağlayan, O sözlerini manasına vurgunum.
Niçin mi sen?
Sen benden önce vardın, varoluşun bu yüzden. Ve sen benden sonrada varsın, sana tutunmam aşka ve varlığa duyduğum özlemden!
Sen benim sözlerimsin. Seni kalbime koyuşum bundan. Ve sen dostsun. Ruhuma sığınak ararken haykırmam hep bu yüzden...
Ve sen dostsun, arkadaşsın. Sen içimi koruyan bir elbisesin. Ben ruhunun çıplaklığını örtüğün tenim. Sen de bunları yaşıyorsun ama saklıyorsun kendinden. Kalbinin sesini dinle bir an. Duyacak o zaman sevginin ve aşkın sesini. Bir liman aradığını ve bu limana sığınmak istediğini...

Artık aldanmak istemioyrum

Artik aldanmak istemiyorum. beni sevgilerin olumsuzluguna inandir., korkulardan suphelerden kurtar, hic aldanmamislarin o engin ic rahatligina hasretim.

Butun mevsimleri bir gunde, butun yillari bir mevsimde yasamaya raziyim seninle… gozlerimin derinligine bakma basin donmesin…

Gelecek gunleri dusunme, korkma buyuk hazlar yasamaktan erisemeyecegin hic bir mutluluk yok, yasadim !! yasamadim diyemeyecegin hic bir gunun olmayacak benimle…

Aldanmak…? en buyuk yikintisi ic dunyamizin. aldanmak ses veren uc telimizden birinin kopmasi. aldanmak o en son fakat en kesin kabullenecegimiz gercek.

Sen hic aldatma ne olur… yikilisimda sevgim kadar buyuktur benim. birak kalbimden ses veren butun teller; ben yasadikca sana inanmayi soylesin. sana kayitsiz sartsiz inanmak olsun; butun kazancim yasamaktan…

O zaman herseye katlanirim…

Caresizlikler beni korkutamaz, su asagilik dunyanin hic bir acisi seni sevmeyi unutturamaz bana artik.

Inanmak…?

Seni dusundukce soyledigim bir sarki olmali dudaklarimda, inanmak gokyuzunun en karanlik zamaninda bile ! gorebilecegim bir yildiz olmali… daglardan, denizlerden esen serin ruzgarlar gibi senden gelen bir sey olmali inanmak… kimi gun kalem olmali parmaklarimda, kimi gun kulaklarimda da müziki, gozlerimde isik olmali , yedigim ekmekte sana inanmanin tadini duymaliyim. her sabah ilk isik sana inanarak yasayacagim mutlu bir gun getirmeli bana…

Iste o zaman yokluguna bile dayanabilirim, ozlemlerim daha derin bir anlam kazanir. artik aldanmak istemiyorum… seni aldatmak zevkinden sonuna kadar mahrum edecegim. cunku aldattigin zaman, yemin ediyorum yer yuzunde olmayacagim, bu inanmisligim olume kadar sursun birak…